Μία σημαντική μερίδα ασφαλισμένων της ARAG Hellas είναι οι υπηρετούντες στο Πυροσβεστικό Σώμα. Αντιμετωπίσαμε λοιπόν από την πρώτη στιγμή θετικά το δίκαιο αίτημα των ασφαλισμένων μας να κινηθούν δικαστικά ώστε να διεκδικήσουν το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας που από τον Σεπτέμβριο του 2012 έπαψε αδικαιολογήτως να καταβάλλεται και αφαιρέθηκε από τη μισθοδοσία τους.

Παρά τη θετική πρωτόδικη απόφαση επί των αγωγών, το Δημόσιο άσκησε έφεση με τον ισχυρισμό ότι το δικαστήριο οδηγήθηκε σε εσφαλμένη ερμηνεία του Συντάγματος κλπ.
Με την περαιτέρω κάλυψη του κόστους των αμοιβών και δικαστικών εξόδων από την ARAG Hellas το εφετείο έκρινε βάσιμες τις αγωγές των ασφαλισμένων μας, κρίνοντας ότι οι ενάγοντες πυροσβέστες είναι δικαιούχοι του επίδικου επιδόματος.

Η δικαίωση των ασφαλισμένων μας είναι για εμάς μία νίκη που δικαιώνει την προσήλωσή μας στην χρησιμότητα, σχεδόν αναγκαιότητα πλέον, της ασφάλισης Νομικής Προστασίας.

Διαβάστε παρακάτω το συνοπτικό σημείωμα της συνεργάτιδος δικηγόρου κας Άννας Τσιράκη-Γιαβή που χειρίσθηκε την υπόθεση.

Για την ARAG Hellas
Τμήμα Marketing & Επικοινωνίας

---------------------------------------------------------------------------------

Σύμφωνα με την με αριθμ. οικ.2/16519/0022/24.2.2021 κοινή Υ.Α. των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Εσωτερικών-Οικονομικών, Εθνικής Αμυνας-Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης- Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Τεύχος 2ο αρ.φ. 465 στις 28-2-2012, από την 1η Μαίου 2012, καθορίσθηκε το μηνιαίο επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής διαδικασίας για τους μόνιμους και δόκιμους πολιτικούς υπαλλήλους και υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου ή ορισμένου χρόνου (ΙΔΑΧ-ΙΔΟΧ) του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ. και ΟΤΑ Α και Β βαθμού ανά κατηγορία ως εξής : ………..γ)…….οι οδηγοί ανοιχτών φορτηγών και βαρέων φορτηγών μεικτού βάρους άνω των 3,5 τόνων και λεωφορείων και οι χειριστές μηχανημάτων έργου…»

Το επίδομα αυτό, σύμφωνα με τα ανωτέρω καταβλήθηκε στους οδηγούς πυροσβεστικών οχημάτων, πλην όμως από τον Σεπτέμβριο του 2012 έπαυσε αδικαιολογήτως να καταβάλλεται, και αφαιρέθηκε από την μισθοδοσία τους. Κατόπιν τούτου ασκήθηκαν αγωγές κατά του Ελληνικού Δημοσίου οι οποίες έγιναν δεκτές καθ ολοκληρία.

Κατά των ανωτέρω αποφάσεων το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε εφέσεις, με τις οποίες ζητούσε να εξαφανισθούν, άλλως να μεταρρυθμισθούν διότι, ως ισχυρίσθηκε, κατ εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων του αρθ. 4 παρ. 1 του Συντάγματος και της κατ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθείσας υπ αριθμ. οικ.2/16519/0022/24.2.2021 Κ.Υ.Α. το δικάσαν Δικαστήριο δέχθηκε ως βάσιμες τις αγωγές και έκρινε ότι οι ενάγοντες πυροσβέστες είναι δικαιούχοι του επίδικου επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας. Υποστήριξε δε ότι εάν το Πρωτοδικείο είχε κρίνει ορθά θα είχε δεχθεί, ότι δεν θα έπρεπε να είναι δικαιούχοι του επίδικου επιδόματος, διότι δεν δύνανται να εξομοιωθούν με τους κατέχοντες επαγγελματική ειδικότητα βαρέων οχημάτων που περιλαμβάνονται στην ανωτέρω ΚΥΑ.

Ηδη εκδόθηκε η υπ αριθμ.727/2024 απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, που απέρριψε την έφεση και έκρινε ότι ο ενάγων, στην κριθείσα υπόθεση, υπηρέτησε στη θέση που κατείχε, προσφέροντας ως ειδικευμένος οδηγός και, μάλιστα, υπό καθεστώς πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, υπηρεσίες όμοιες, από άποψη επικινδυνότητας και συνθηκών εργασίας, προς αυτές των οδηγών ανοιχτών φορτηγών και βαρέων οχημάτων, βάρους άνω των 3,5 τόνων, όσα δε περί του αντιθέτου προβλήθηκαν, με την ένδικη έφεση, ήσαν αβάσιμα και απορριπτέα.

Εξάλλου , ως δέχθηκε το δικάσαν Εφετείο το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, κατά τον ίδιο χρόνο, έλαβαν άλλοι εργαζόμενοι, τελούντες υπό τις αυτές συνθήκες εργασίας, η δε μη χορήγηση τούτου συνιστά αδικαιολόγητη, σε σχέση με τους τελευταίους, δυσμενή μεταχείριση, η οποία θεμελιώνει αξίωση προς αποζημίωση.

Το ανωτέρω συνάδει και με την διάταξη του άρθ. 4 παρ.1 του Συντάγματος, που ορίζει ότι « Οι Ελληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου » και ούτω καθιερώνεται όχι μόνο η ισότητα των Ελλήνων πολιτών έναντι του νόμου αλλά και η ισότητα του νόμου έναντι αυτών, υπό την έννοια ότι ο νομοθέτης κατά την ρύθμιση ουσιωδών θεμάτων, σχέσεων η καταστάσεων και κατηγοριών προσώπων δεν μπορεί να νομοθετεί κατά διαφορετικό τρόπο, εισάγοντας εξαιρέσεις και διακρίσεις , εκτός αν η διαφορετική ρύθμιση δεν είναι αυθαίρετη αλλά επιβάλλεται από λόγους γενικοτέρου κοινωνικού η δημοσίου συμφέροντος.

Η Πληρεξουσία Δικηγόρος
Αννα Τσιράκη-Γιαβή