Ειδικότερα:
- Ευθύνη Ελληνικού Δημοσίου και Πανεπιστημίου για αντισυνταγματικές περικοπές αποδοχών
- Οι συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές της αναλογικότητας και της ισότητας έναντι των δημοσίων βαρών
- Η απορρέουσα από το Σύνταγμα αρχή της ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισης των μελών ΔΕΠ των ΑΕΙ
- Οι υπέρτερης τυπικής ισχύος συνταγματικές διατάξεις έναντι των διατάξεων του νόμου.

Το ανωτέρω θέμα αποτέλεσε ένα από τα success stories της Νομικής Υπηρεσίας της ARAG Hellas.
Ο ασφαλισμένος μας, διακεκριμένος καθηγητής πανεπιστημίου, ενεργοποίησε το συμβόλαιο Νομικής Προστασίας που διατηρούσε στην εταιρία μας για να διεκδικήσει τις διαφορές των αποδοχών του μετά τις μειώσεις που έγιναν στη μισθοδοσία του, δυνάμει σειράς νόμων.

Από την πρώτη στιγμή σταθήκαμε υποστηρικτικά στο πλευρό του και έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στο εξειδικευμένο ανά νομικό αντικείμενο και έμπειρο δίκτυο των συνεργαζόμενων δικηγόρων μας αναθέσαμε την υπόθεση στην από χρόνια συνεργάτιδα κα Άννα Τσιράκη.

Με κοινή αγωγή κατά του Ελλην. Δημοσίου και του Πανεπιστημίου η αγωγή είχε νικηφόρα κατάληξη και στους δύο βαθμούς κρίσης.

Ο ασφαλισμένος μας ικανοποιήθηκε πλήρως και εμείς ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη του.

Για την ARAG Hellas
Θεοδώρα Λάσκαρη | Υπεύθυνη Νομικής Υπηρεσίας

-------------------------------------------------------------------------

Ακολουθεί το συνοπτικό κείμενο με την νομική ανάλυση της υπόθεσης της συνεργαζόμενης δικηγόρου μας κας Άννας Τσιράκη.

Με το παρόν θα αναφερθώ σε υπόθεση Καθηγητή α βαθμίδας σε Πανεπιστήμιο της χώρας μας που χειρίσθηκα. Ο εν λόγω Καθηγητής, ασφαλισμένος στην εταιρεία Νομικής Προστασίας ARAG HELLAS αιτήθηκε με κατατεθείσα αγωγή του στρεφομένη κατά του Ελληνικού Δημοσίου, εκπροσωπουμένου από τον Υπουργό Οικονομίας, και κατά του Πανεπιστημίου, στο οποίο εκτελεί τα καθήκοντα του τις διαφορές των αποδοχών του, των επιδομάτων και των εν γένει παροχών , που επήλθαν στην μισθοδοσία του δυνάμει των ν. 4093/2012, 3833/10, 4002/2011.

Με την ανωτέρω αγωγή ισχυρίσθηκε ότι οι διατάξεις του ν. 4093/2012, με τις οποίες περικόπηκαν οι αποδοχές του είναι αντισυνταγματικές, ως αντικείμενες στις συνταγματικά κατωχυρωμένες αρχές της αναλογικότητας, της ισότητας έναντι των δημοσίων βαρών και στο αρθ. 16 του Συντάγματος, καθώς και την απορρέουσα από αυτό αρχή της ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισης των μελών Δ.Ε.Π των Α.Ε.Ι. Υποστήριξε δε ότι για τον λόγο αυτόν γεννήθηκε ευθύνη του Πανεπιστημίου και του Ελληνικού Δημοσίου προς αποζημίωσή του, κατά τα αρθ. 105 και 106 Εισ. Ν.Α.Κ., για την ζημία που υπέστη, εξαιτίας της λήψεως απ αυτόν μειωμένων αποδοχών, κατ εφαρμογήν των ανωτέρω συνταγματικών διατάξεων. Εν όψει των ανωτέρω, ζήτησε να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου και του Πανεπιστημίου να του καταβάλλουν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον τα αναγραφόμενα στην αγωγή ποσά, για την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας που υπέστη.

Ή εγερθείσα αγωγή εγένετο δεκτή ,με την υπ αριθμ. 2282/20 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, διότι αφ ενός μεν σύμφωνα με το αρθ. 25 παρ.4 του Συντάγματος δεν είναι επιτρεπτή η επιβάρυνση από τα μέτρα που λαμβάνονται προς αντιμετώπιση δυσμενούς και παρατεταμένης οικονομικής συγκυρίας να πλήττουν πάντοτε συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών, η εξουσία του νομοθέτη δεν είναι απεριόριστη, αλλά έχει ως όριο τις αρχές της αναλογικότητας, ισότητας στην κατανομή των δημοσίων βαρών, και του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας , αφ ετέρου δε σύμφωνα με το αρθ.16 του Συντάγματος « 1. Η τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες, η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους….. (βλ. Ολ.ΣτΕ 4741/2014) . Κατά της ανωτέρω απόφασης και του Καθηγητή, ασκήθηκε έφεση από το Πανεπιστήμιο στο οποίο υπηρετεί , με το σκεπτικό ότι δεν έπρεπε το Πανεπιστήμιο να εναχθεί αλληλεγγύως και εις ολόκληρον μετά του Ελληνικού Δημοσίου, και διότι αυτό εφήρμοσε ως όφειλε τις νομοθετικές διατάξεις που θεσπίσθηκαν από τα αρμόδια νομοθετικά όργανα. Επ αυτής εκδόθηκε η υπ αριθμ. 2936/21 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών που απέρριψε αυτήν, δεχθείσα τους αγωγικούς ισχυρισμούς του ως άνω Καθηγητή και όσους προτάθηκαν με το νομίμως κατατεθέν υπόμνημά του.

Εκ των ανωτέρω συνάγονται τα εξής συμπεράσματα:

Α. Κατ αρχήν ο νομοθέτης επεφύλαξε διαχρονικώς στα μέλη Δ.Ε.Π των ΑΕΙ ιδιαίτερη μισθολογική μεταχείριση, με αποδοχές προβλεπόμενες ειδικώς στον νόμο, κατ εκτίμηση των ειδικών συνθηκών άσκησης του λειτουργήματός τους και ύψους αναλόγου προς την σπουδαιότητα του εν λόγω λειτουργήματος. Η αρχή της ακαδημαϊκής ελευθερίας εγγυάται αδέσμευτη επιστημονική σκέψη, έρευνα, διδασκαλία, δραστηριότητα που αναπτύσσεται σύμφωνα με τους κανόνες που θεσπίζει και με τα μέσα που παρέχει το Κράτος, στο πλαίσιο λειτουργίας των ανωτάτων εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.

Β. Ορθώς ενήχθησαν στην προκειμένη υπόθεση το Ελληνικό Δημόσιο και το Πανεπιστήμιο, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, καθόσον οι αξιώσεις του ανωτέρω Καθηγητή, στηρίζονται στην αντίθεση προς κανόνες δικαίου, υπέρτερης τυπικής ισχύος των διατάξεων του ν. 4093/2012, με τις οποίες μειώθηκαν οι αποδοχές των μελών Δ.Ε.Π των Πανεπιστημίων, και οι οποίες εφαρμόσθηκαν από το εκκαλούν Πανεπιστήμιο, κατά τον υπολογισμό των καταβλητέων αποδοχών του , για το ένδικο χρονικό διάστημα.

Η Πληρεξουσία Δικηγόρος
ANNA A. ΤΣΙΡΑΚΗ- ΓΙΑΒΗ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΠΑΡ΄ΑΡΕΙΩ ΠΑΓΩ